Open Monumentendag gaat dit jaar over mensen: Boeren, burgers en buitenlui.
Het Koegras, dat 200 jaar geleden werd ingedijkt, is een levend monument. De ontwikkeling van de polder was mensenwerk en is dat nog steeds. Hoe leefden de mensen in het ‘buiten’ van Den Helder en wat beleefden zij? Aan de hand van een familiegeschiedenis krijgt u daarvan een beeld.
Het ‘familie-epos uit het Koegras’ begint in 1843, toen een boer uit Schagen zich met zijn gezin in de nagenoeg lege polder vestigde. En het eindigt in 1943 toen zijn boerderij, die inmiddels door een van zijn nazaten werd bewoond, in opdracht van de bezetters moest worden afgebroken.
Welk lief en leed speelden zich af achter de deuren van de boerderijen en arbeiderswoningen?
Door huwelijken van de kinderen en kleinkinderen ontstonden verwantschappen met andere families in de polder. Vreugde en verdriet werden daardoor al snel met de poldergemeenschap gedeeld. Eén van de grootste gevaren waaraan de boeren in het Koegras bloot stonden, was brand.
Door hun afgelegen ligging waren boerderijen bij brand reddeloos verloren. Ook de hoofdrolspelers in dit familie-epos bleef dit soort rampen niet bespaard.
Het buitengebied ten zuiden van Den Helder begon in 1817 zijn bestaan als polder met vijf pachthoeven.
Honderd jaar later ontstond in het hart van de polder een dorp. Na de oorlog bouwde de gemeente woningen buiten de Linie, in Nieuw Den Helder, de Schooten en Julianadorp.
Daardoor bestaat de bevolking van Den Helder nu voor meer dan de helft uit ‘buiten’-bewoners.
De lezing is gratis te bezoeken. Voor de presentatie in de bibliotheek is vooraf reserveren wenselijk via www.kopgroepbibliotheken.nl.
Geef een reactie